Το πρώτο κλάμα που έσπρωξα
ήταν αυτό του νεογέννητου
τη μέρα που η μητέρα μου μ'άφησε
γυμνό και ματωμένο στα σεντόνια της
και το φως του ήλιου με φόβισε.
Η δεύτερη φορά που έκλαψα
ήταν μια κραυγή ικανοποίησης
για την πρώτη γυναίκα που με κράτησε
γυμνό και τρεμάμενο στα χέρια της
και η λάμψη της ηδονής με φόβισε.
και είχα βλέμμα πεινασμένο
το άγριο βλέμμα του παιδιού που δεν αγαπήθηκε
τον αέρα ενός παιδιού που αγνοεί
πως κάποιες φορές, δυο κορμιά κεραυνοβολούνται
το τρίτο κλάμα που εγκαινίασα
ήταν αυτό ενός άνδρα ολοκληρωμένου
όταν το πλήθος μου τα θύμισε ξανά
στη σκηνή, για δέκατη φορά
και η λάμψη της επιτυχίας με φόβισε.
κι έτσι, σήμερα, δεν κλαίω πια
το τίμημα, όταν όλοι σε κοιτούν
μόνο που λίγο ψυθυρίζει
η μοναξιά που σπάει τη φωνή μου
και η ηχώ της ζωής μου με φοβίζει.
και είχα βλέμμα πεινασμένο
το άγριο βλέμμα του παιδιού που δεν αγαπήθηκε
τον αέρα ενός παιδιού που αγνοεί
πως κάποιες φορές, δυο κορμιά κεραυνοβολούνται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου