Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ze Return

H καλή διάθεση είναι μια ευθεία γραμμή. Χωρίς διακυμάνσεις και σκαμπανεβάσματα. Η κακή διάθεση είναι μια χιονόμπαλα που τρέχει και μεγεθύνεται στην κατηφόρα μιας βουνοπλαγιάς σε χιονοδρομικό κέντρο – και όλα αυτά σε σύμπαν cartoon. Ετοιμαζόμουν να γράψω κείμενο για τον Jean Rollin όταν πληροφορήθηκα τον θάνατο του Blake Edwards. Ε, αυτό ήταν. Μπλόκαρα. Λίγο μετά πέθανε και ο Beefheart – όσοι παρακολουθούν το blog ξέρουν ότι τον λάτρευα (και αυτό το χρωστώ στον Γιάννη Οικονομίδη που μου τον «έμαθε»).

Και απομακρύνθηκα. Σχεδόν απ’όλα.

Η μπέμπα είναι μεγάλο φάρμακο. Αντί να κάθομαι, αποφάσισα να περνώ τον χρόνο μου σε έναν κοντινό παιδότοπο, μαζί της. Τσουλήθρες, γιγαντιαία lego, παιδικά τραγούδια, χάχανα και τρυφερές αγκαλιές. Δεν είχε νόημα να κάτσω να σκεφτώ αν είμαι καλά ή άσχημα. Απλά ΗΜΟΥΝ. Και μόνο όταν φεύγει αυτή η καταπραϋντική ασημαντότητα συνειδητοποιείς τη σημασία της. Όταν δηλαδή το στομάχι ξαναρχίζει να πρήζεται και οι σκέψεις σχηματίζουν διαδρόμους που κάνουν τον λαβύρινθο του The Shining να μοιάζει με το φουαγιέ του Ιντεάλ.

Τέλος πάντων, συγγνώμη για την απουσία. I'm back on writing mode.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Jean Rollin, R.I.P.


O Jean Rollin ήταν ένας από τους τελευταίους ποιητές του Φανταστικού αλλά και της μεγάλης οθόνης. Ακόμη κι όταν δούλευε με τα πλέον λιγοστά μέσα (δηλαδή, πάντα), ο λυρισμός του δεν σταματούσε να εκπέμπει δυνατά, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο. Δεν κατόρθωσε ποτέ να αγγίξει τη φήμη ενός Αρτζέντο. Και οι ίδιοι οι Γάλλοι cineastes, τον έφτυναν μέχρι το τέλος της καριέρας του. Αγάπησα το σινεμά του από πολύ μικρός.

Τον χάσαμε χθες.

Μόλις το έμαθα και είμαι μουδιασμένος.
Αύριο θα προσπαθήσω να γράψω ένα κείμενο και να το ανεβάσω εδώ.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Θέλω πολύ να δω το Frozen.


Λέγεται Frozen και το υπογράφει ο μέχρι τώρα splatter-άς Άνταμ Γκριν. Το στόρι της μπορείτε να το τσεκάρετε στο καραμπινάτο trailer. Έχω διαβάσει πολλά, η ιδέα με ψήνει, και έχω ανάγκη αυτό το jolt του suspense που δεν το βρίσκω πουθενά πια, με απειροελάχιστες εξαιρέσεις (Open Water, το τελευταίο καλό παράδειγμα). Ακούω ότι έχει διανομή στη χώρα μας.

Αν είστε φίλοι του Φανταστικού, keep your fingers crossed.

Υ.Γ.: Ναι, εννοείται ότι δεν πρόκειται να την κατεβάσω. Σιχαίνομαι το downloading ούτως η άλλως. Και αυτές οι στιγμές απαιτούν αίθουσα.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

"I'm in love", by Charles Bukowski


she's young, she said,
but look at me,
I have pretty ankles,
and look at my wrists, I have pretty
wrists
o my god,
I thought it was all working,
and now it's her again,
every time she phones you go crazy,
you told me it was over
you told me it was finished,
listen, I've lived long enough to become a
good woman,
why do you need a bad woman?
you need to be tortured, don't you?
you think life is rotten if somebody treats you
rotten it all fits,
doesn't it?
tell me, is that it? do you want to be treated like a
piece of shit?
and my son, my son was going to meet you.
I told my son
and I dropped all my lovers.
I stood up in a cafe and screamed
I'M IN LOVE,
and now you've made a fool of me. . .
I'm sorry, I said, I'm really sorry.
hold me, she said, will you please hold me?
I've never been in one of these things before, I said,
these triangles. . .
she got up and lit a cigarette, she was trembling all
over.she paced up and down,wild and crazy.she had
a small body.her arms were thin,very thin and when
she screamed and started beating me I held her
wrists and then I got it through the eyes:hatred,
centuries deep and true.I was wrong and graceless and
sick.all the things I had learned had been wasted.
there was no creature living as foul as I
and all my poems were
false.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Ειμαι Σαλονίκη ακόμα.

Παντού εκπτώσεις και περικοπές. Σε κάθε δημόσιο οργανισμό. Έτσι και στο Φεστιβάλ. Κομμένοι οι επισκέπτες, κομμένες οι φιλοξενίες, κομμένοι ίσως και οι διορθωτές (τα ορθογραφικά λάθη στο Πρώτο Πλάνο, την επίσημη εφημερίδα της διοργάνωσης, προκαλούν εμφράγματα) αλλά καλές ταινίες υπάρχουν (πως να μην υπάρχουν όταν πρόκειται κυρίως για την αφρόκρεμα των επιλογών όλων των μεγάλων διεθνών φεστιβάλ που έχουν προηγηθεί;) - ωραίο ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και το Διαγωνιστικό, με ουσιαστικές προτάσεις, και όχι με ότι μαλακία περίσσεψε στα βαλκανικά ράφια της δήθεν διπλωματίας και δήθεν κινηματογραφίας - και οι αίθουσες ψιλογεμίζουν.

Οι αίθουσες, όχι οι δρόμοι - που γέμισαν την πρώτη μέρα μόνο, από τους απλήρωτους της προηγούμενης "γιορτής" - ωραία τα καταφέρατε παιδιά, θυμώσατε τον κύριο διευθυντή.

Νέκρα λοιπόν στα στέκια, νέκρα στα σοκάκια, κλειστός ο Θερμαϊκός στη παραλιακή από τη μία το βράδυ σήμερα. Και κουβέντες, συναντήσεις με φίλους, ανακαλύψεις, παρασκήνια, ξεστραβώματα περί κρατικών μηχανισμών και... ομίχλης (θα ακολουθήσει κείμενο μέσα στο μήνα, γιατί μερικά πράγματα πρέπει να ειπωθούν), χαμηλά, δήθεν αδιάφορα βλέμματα από μαλακιστήρια του όλου κόλπου που θεωρούν ότι τους χρωστάω ένα κωλογλύψιμο, χαμηλά βλέμματα και εκ μέρους μου απέναντι σε έναν άνθρωπο που ακόμη του χρωστάω μια συγγνώμη και κωλώνω να τον αντιμετωπίσω (βλέπε προηγούμενο κείμενο περί του Φεστιβάλ) και αγκαλιές. Συνοδευόμενες με αλκοόλ, χυδαία καλαμπούρια, σινεφιλικές κουβεντούλες, σπασμένα χαμόγελα.

Και, ενίοτε, πολύ αγάπη.


Βαγγέλη, Σάντρα, Τάκη, Αθηνά, Μαρία, Θοδωρή, Πάνο, σας ευχαριστώ.

Αχιλλέα, Ηλία, λυπάμαι που φεύγω Παρασκευή.

H ώρα πήγε εφτά. Τι κάνω ακόμα όρθιος;

Αυτά, λέει, σας άρεσαν:

Ετικέτες