"Προκλητικές δεν είναι οι ταινίες µου. Προκλητική είναι η πραγµατικότητα. Ειδικά σήµερα. Ρίξε µια µατιά γύρω σου και θα καταλάβεις τι εννοώ. Ο πάτος τρύπησε και βυθιζόµαστε ολοταχώς στον πάτο… του πάτου. Στον απόπατο. Μη γελιέσαι που προσπαθούν κάποιοι, οι πολιτικοί πρώτοι απ’ όλους µε τα τσιράκια και τους παρατρεχάµενους, µη λέµε ονόµατα, να εξωραΐσουν τον βόθρο. Δυστυχώς, όλοι µαζί κολυµπάµε, εδώ και χρόνια, στα σκατά. Αλλοι επιπλέουν και άλλοι πνίγονται."
Βγαίνει σήμερα στις αίθουσες και η νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για το φιλμ στο διαδίκτυο, που δεν ξέρω τι έχω να προσθέσω. Την ταινία την έχω δει ήδη αρκετές φορές. Κάποιοι ίσως να θυμούνται πως το όνομα μου "έπαιξε" στα production notes της ταινίας, με την ιδιότητα του μουσικού. Γρατζούνισα κάτι θεματάκια, μέχρι που, μια μέρα, ο Γιάννης με πήρε τηλέφωνο. "Έλα να δεις ένα rough cut", μου είπε. "Έχουμε πρόβλημα". Όταν πρωτοείδα το φιλμ, κατάλαβα τι εννοούσε: καμία μουσική δεν θα μπορούσε να "κάτσει" στο ψυχρό, ασπρόμαυρο σύμπαν του μιας και οι σιωπές του και οι "ανάσες" των κτιρίων, ήταν από μόνες τους το ιδανικό soundtrack.
Να πω μόνο πως σε κάθε ταινία του, ο Οικονομίδης εξελίσσει το σινεμά του. Και εδώ, μας προσφέρει μονάχα το "φιλέτο". Καθαρό και ξεψαχνισμένο. Αλλά και διαβρωτικά ειρωνικό, μέχρι το κόκκαλο. Είναι η πιο ώριμη σκηνοθετικά δουλειά του. Και ένα φιλμ, από αυτά τα λίγα της γενιάς μου που θα "μείνουν".
Καλή επιτυχία φίλε μου.
Υ.Γ. Αν κλικάρετε εδώ, θα σας στείλω κατευθείαν στην επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου