Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Τι σημαίνει "αποχή".

Η εκλογική αποχή είναι το επιστέγασμα της νεοελληνικής βλακείας, που γράφει «ΣΚΑΤΑ» με μεγάλα, εφετζίδικα γράμματα ώστε να μπορεί εκεί να αντανακλάται η απλοποιημένη, βολικά ισοπεδωτική και πλήρως απαίδευτη λογική της, που νιώθοντας στερημένη από τα κεκτημένα, προτιμά να επιλέγει η ίδια την ταφόπλακα που θα την σκεπάσει, ως τελευταίο έρεισμα ελεύθερης επιλογής. Μία τάξη δηλαδή που αναμασά κουρασμένα συνθήματα και που ανέκαθεν ενδιαφερόταν μόνο για το βόλεμα της (τίποτα πιο βολικό από το να ισοπεδώνεις τα πάντα) αλλά και για την εξίσου βλακωδώς προσδιορισμένη cool πόζα της απέναντι στη δυστυχία. Δυστυχώς, η αποχή αποτελεί και την αψυχολόγητη επιλογή μιας μικρότερης ομάδας  ανθρώπων που βιάστηκαν να απογοητευθούν – από τον φόβο του να μην γεράσουν πριν την ώρα τους.

Η πρώτη ομάδα δεν θα ξεκολλήσει ποτέ. Το «συλλογικό» δεν την ενδιαφέρει, κι ας ψεύδεται φασαριόζικα περί του αντιθέτου. Οπότε αυτό το κείμενο αφορά τους δεύτερους.

Εκτός απ’όλα όσα περιέγραψα παραπάνω, η αποχή είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει κανείς στην όποια άρχουσα τάξη συντηρεί το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων δυο δεκαετιών. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας για να συνειδητοποιήσεις ότι κανενός πολιτικάντη δεν ιδρώνει το αυτάκι όταν η συμμετοχή στις κάλπες στουκάρει στο 50%. Ούτως η άλλως, τα κομματόσκυλα θα τρέξουν στις κάλπες. Έχει στεγνώσει πλέον η γλώσσα τους – κάπως πρέπει να υπερασπιστούν την ζωή που αφιέρωσαν στη σπασομεσίτιδα.

Η αποχή τους βολεύει μια χαρά.

Χώρος αρκετός για να αναδείξουν το ζιγκολό της επιλογής τους. Μιας και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η πλειοψηφία. Την οποία μπορούμε να τους την στερήσουμε με ένα μόνο όπλο. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει το σύστημα, αυτό έχουμε – και είναι ένα σύστημα για το οποίο πολλοί έδωσαν τη ζωή τους. Και την έδωσαν για να μας χαριστεί αυτό το δικαίωμα της ψήφου που οι "ασυμβίβαστοι" της πρώτης παραγράφου στέλνουν στα σκουπίδια για να πουλήσουν επαναστατημένη μούρη ρουφώντας φραπεδάκι απέναντι από το εκλογικό κέντρο της περιφέρειας τους.

Αυτοί δηλαδή που ψήφισαν, για όλους εμάς, το ΔΝΤ και τη Χρυσή Αυγή. Ναι, επιμένω. Κι ας αδυνατούν - για τους δικούς τους λόγους - να το συνειδητοποιήσουν, παίζοντας το παιχνίδι του συστήματος με τον πιο ηχηρό, τον πιο κραυγαλέο τρόπο. Γι αυτό και επιμένω: μόνο μια τιτάνια σε μέγεθος χαζομάρα θα μπορούσε να κρατήσει αυτούς τους "επαναστάτες" σε μια τέτοια απόσταση από το προφανές.

Φυσικά και δεν θα έρθει σήμερα η όποια αλλαγή. Ούτε το αύριο θα την φέρει. Αλλά από κάπου πρέπει ν’αρχίσει κανείς.

14 σχόλια:

  1. όπως γράφει και ο φίλος μου ο Barouak, "μπορεί να μη τα φάγαμε όλοι μαζί αλλά αρκετοί φάγαμε το παραμύθι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δυστυχώς πολλοί (εσχάτως κυρίως...)από οικογένειες Πρασινοφρουρών που η καρδιά τους δε λέει να ψηφίσουν κάτι άλλο, οπότε επιλέγουν την αποχή ως "μη χειρον βέλτιστον"
    προσωπικά, δεν έχω χάσει εκλογική αναμέτρηση, ούτε καν φοιτητική...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δοκιμάστε και λίγο ξεκοματόλ guys. Το πρόβλημά σας είναι ότι βγήκε ο τάδε και δε βγήκε ο δείνα, άρα.. φταίνε αυτοί που δε ψήφισαν. Το πρόβλημά σας είναι ότι όσοι ψήφισαν δεν έστειλαν το μήνυμα που θέλατε, άρα.. φταίνε αυτοί που δε ψήφισαν.

    Πέρα από τα δικά σας προβλήματα, υπάρχει και η στατιστική, όλοι αυτοί που δε ψήφισαν ΔΕ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΘΑ ΨΗΦΙΖΑΝ ΟΤΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, χωνέψτε το. Και πέρα από τη στατιστική στην Ελλάδα υπάρχει και η ιστορία, η ψήφος ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια υποχρεωτικοί και πάλι όσοι ψήφιζαν υποχρεωτικά ΔΕ ΨΗΦΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΕΛΑΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΨΗΦΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΕΛΑΝΕ ΑΥΤΟΙ. Και πέρα από την ιστορία υπάρχει και η κοινωνική πραγματικότητα, σ' αυτή τη μπουρδελοχώρα όλοι ψηφίζουν με μικροκομματικά κριτήρια και περιμένουν ανταλλάγματα, ακόμα και το να μη ψηφίζουν οι "οικογένειες Πρασινοφρουρών" και να ρισκάρουν να γίνουν εκλογές πριν τα Χριστούγεννα και να ακυρωθεί ο σε εξέλιξη διαγωνισμός που θα διορίσει τα παιδιά τους, γενναία πράξη είναι. Και πέρα από τη κοινωνική πραγματικότητα υπάρχει και η κοινωνικότερη, τα κόμματα με ακριβώς τέτοιους χαρακτηρισμούς τα κάνατε γηπεδικές ομάδες, δεν αλλάζει ο άλλος ομάδα τώρα μέχρι τον τάφο του, η μόνη επιλογή που έχει είναι να μην αγοράσει και (εισιτήριο) διαρκείας. Και ακόμα πιο πέρα υπάρχει και η πολιτική πραγματικότητα, όλα τα κομματόσκυλα μαλάκες είναι και οι δικοί σας δεν είναι καλύτεροι, το έχουν πάρει χαμπάρι και οι πέτρες πια σ' αυτό το τόπο, υπάρχουν και άνθρωποι που ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΝΑ ΦΗΦΙΣΟΥΝ κανένα από αυτά, συμβιβαστείτε τουλάχιστο με την ιδέα.

    Και τέλος, οι εκλογές ήταν τοπικής αυτοδιοίκησης, και στη τοπική κοινωνία του καθενός ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ για να ξέρετε γιατί δε πήγε να ψηφίσει, πάλι με ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΜΙΚΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ βγάζετε συμπεράσματα και για τη Κάτω Ραχούλα.

    Έλεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "υπάρχουν και άνθρωποι που ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΝΑ ΦΗΦΙΣΟΥΝ"

    Αυτοι ειναι πιο υπευθυνοι για την ανοδο του ΛΑΟΣ και την ελευση του ΔΝΤ απο τον τελευταιο μαλακα κομματοσκυλά. Γεγονος, όχι άποψη. Μικρο κριτηριο ειναι το ατομικο, το προσωπικο, το δηθεν επαναστατικο. Οχι το συλλογικο. Μπερδεμενα τα'χεις. Τελεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι να σου πω ρε Άκη, "γεγονός" είναι στο κεφάλι σου κι εσένα :pp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εισαι λαθος in so many ways. Τι παει να πει το βιντεάκι ξεκομματολ περαν της διασκεδαστικής nerdo-χαβαλεδιάρικης απόχρωσης του; Ποιος μιλησε για κομματα; Γραφω "η αποχή είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει κανείς στην όποια άρχουσα τάξη συντηρεί το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων δυο δεκαετιών". Αυτο ξεκάθαρα δε μιλάει για κομμα...

    Η αποψη ειναι ένα κόλπο του συστήματος για να συντηρείται. Σαν τους φασιστες του Αγιου Παντελεήμονα. Και τους "αναρχικούς" κατ'όνομα μονο, που δεν ξερουν ουτε τι θελουν, ούτε τι δεν θέλουν.

    Και μικρα ειναι τα κριτηρια των επαναστατων του φραπε και της αποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άκη απλά ανακυκλώνεις παραλογισμούς. Το "η αποχή είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει κανείς στην όποια άρχουσα τάξη συντηρεί το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων δυο δεκαετιών" δεν έχει καμιά θέση σε λογική συζήτηση, δεν είναι.. νόμος πειραματικά επιβεβαιωμένος, δεν είναι καν αξίωμα για να το χρησιμοποιήσεις σε εξαγωγή συμπερασμάτων, είναι απλά και μόνο δόγμα, και μας το μεταφέρεις σα τη μόνη αλήθεια, σα θρησκόληπτος και όχι σα λογικός άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Για να καταλαβαίνουμε τι λέμε, πέρα απο θρησκοληψίες, το μεγάλο επιστημονικό παράδοξο είναι ότι οι άνθρωποι ψηφίζουν. Η λογική, η πιθανοθεωρία και η στατιστική λένε ότι η ψήφος του ενός δεν αλλάζει τίποτα. Ακόμα πιο παράδοξο είναι το ότι ενώ όσο περισσότεροι ψηφίζουν τόσο λιγότερο μετράει η φωνή του καθένα ξεχωριστά, αυτός αισθάνεται περισσότερο ότι μέτρησε (γιατί βρήκε περισσότερους σύμφωνους πιθανά, αλλά υπάρχουν και κάτι άλλες άπειρες θεωρίες να το εξηγούν).

    Με λίγα λόγια, το 40-60% των όσων ψήφισαν είναι καραυπερτερατωδώς τεράστιο δείγμα, το αποτέλεσμα δε θα άλλαζε όσοι παραπάνω και να ψήφιζαν, δε πάει να χτυπιέστε κάτω μέχρι να καταρρεύσει το σύμπαν, αυτό είναι το αποτέλεσμα κι ας μη σας αρέσει, τέλος.

    Το στατιστικό πρόβλημα ξεκινάει όταν ολόκληρες ομάδες δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στο δείγμα, χοντρικά τα χαμηλότερα στρώματα και οι νέοι. Τέτοιο πρόβλημα δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ίσα ίσα τα μεγαλύτερα ποσοστά αποχής σημειώθηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Και άμα θέλω να πιάσω τις γκαβές αεροθεωρίες μπορώ να αρχίσω κι εγώ να ισχυρίζομαι (όπως και κάνουν οι χρυσαυγίτες) ότι αν ψήφιζαν περισσότεροι θα μάζευε μεγαλύτερο ποσοστό το ΛΑΟΣ. Και να μη πιάσω και τα μνημόνια, όσοι φήφισαν Κaklamoney όλοι φίλοι σας δεν είναι? έσωσαν και την Αθήνα και τη χώρα.

    Και άμα θέλετε να μιλήσουμε και πολιτικά, η δυναμική του ΛΑΟΣ δε μειώνεται με το να βρίζεις τον άλλο που δε ψήφισε. Σε καμιά αντιρατσιστική διαδήλωση, εκδήλωση ή οτιδήποτε δε σας έχω πετύχει, μόνο να περνάτε απέξω να πάτε στις δουλειές σας. Και να μη πιάσω και τα υπόλοιπα, γιατί θα ξημερώσω. Στο κόσμο που δε ψήφισε υπάρχει τουλάχιστο μια δυναμική να φτύσει όλες τις επιλογές που του πασάρουν σαν επίφαση δημοκρατίας, τουλαχιστότερα μια συνειδητοποίηση του πόσο τον δούλευαν τόσο καιρό, τουλαχιστότατα μια διάθεση να ξεφύγει από τις μικροκομματικές συναλλαγές όπως είπα. Όχι σε όλους, αλλά οι εποχές που πάσαρε απάθεια η ΔΑΠ είναι κάτι δεκαετίες πίσω, για όσους δε το καταλάβατε ακόμα. Και όσοι αυτό το κόσμο που δε ψήφισε τον θεωρείτε χρυσαυγίτη, το καλύτερο που καταφέρνετε είναι να τον κάνετε. Και μόνο και μόνο για να μας το παίζετε επαναστάτες της κάλπης :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Blah Blah man.
    Κάθε πορεία έχει και μια Κεφαλή και όταν την ακολουθείς υπάγεσαι σ'αυτή. Απλά δεν υπαγόμαστε στην ίδια, άσε τα λαϊκιστικα ισοπεδωτικά "εμείς είμαστε και εσείς δεν είστε".

    Ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης τρίβουν τα χεράκια τους με την αποχή και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και μαρμάρινο. Εννοείται πως αν η αποχη είναι "απογοητευμένη" ψήφος, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτή, να στηρίξει δικομματισμό αν μετουσιωθεί σε ψηφοδέλτιο. Και οι παπάρες που σας πλασάρουν αυτή την "ιδεολογία" (muahaha) το ξέρουν καλά.

    Όλα αυτά που λες πολύ θα ήθελα να σε δω να προσπαθείς να τα εξηγήσεις σε κάποιον πολίτη μιας χωρας που το βράδυ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ να μπορούσε να ψηφίσει.

    Και όλα τα υπόλοιπα είναι αρχίδια καπαμά.

    Αλλά απάντησες με το "η ψήφος του ενός δεν αλλάζει τίποτα".
    Συμφωνούμε δηλαδή - όταν εγώ γράφω "Η πρώτη ομάδα δεν θα ξεκολλήσει ποτέ. Το «συλλογικό» δεν την ενδιαφέρει, κι ας ψεύδεται φασαριόζικα περί του αντιθέτου." λεω ακριβώς το ίδιο πράγμα. Απλά το βλέπουμε από διαφορετικές κατευθύνσεις.

    αι ναι, την επομενη φορά που θα αναζητήσω ρηξικελεύθο πολιτικό μανιφέστο, να μην ξεχάσω να συμβουλευτώ την wikipedia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ύψιστη αρχή μεταξύ φίλων να ρωτάω ''ψήφισες''?και ποτέ ''τι ψήφισες''.Μεταξύ Φίλων,πάντα!Καλημέρα σε όλους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αυτά, λέει, σας άρεσαν:

Ετικέτες