Λίγες σκέψεις πριν τον ύπνο.
Αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό διαδίκτυο τελικά έχει θλιβερό χαβαλέ. Ανώνυμοι bloggers, ξύπνιοι και κακόβουλοι, "μεταφράζουν" με τον πιο βολικό τρόπο συνθήματα, οπλίζουν χέρια, μοιράζουν τυφλή βία και μισανθρωπία - με στόχο (και) το κέρδος. Επώνυμοι συγγραφείς τρώνε λόγιες φρίκες και αναζητούν δικαιοσύνη σε μια χώρα που την έχει εδώ και αιώνες πετάξει στη χωματερή - λες και δεν το ξέρουν.
Και έξω;
Παω για ποτο στο στέκι μου. Ο dj, χρόνια φίλος και άνθρωπος ενήμερος, πολιτικό ον, και σε διαρκή εγρήγορση, με κερνάει ένα ποτό. Σκέφτομαι εγώ την βαβουρα των ημερών.
- "Ρε Γιώργο, εσύ τον συμπαθείς τον πιτσιρίκο;"
- "Ποιός είναι ο πιτσιρίκος;"
(μένω έκπληκτος για λίγο)
- "Ένας blogger, πολύ δημοφιλής"
- "Τι γράφει;"
- "Πολιτική σάτιρα"
- "Σώπα. Χεστήκαμε".
Συμπέρασμα: Άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε. Αυτή η ιστορία εδώ δεν χαϊδεύει ούτε τις αρχιδότριχες της ελληνικής κοινωνίας - κανείς δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα. Το κόλπο του "πουλάω επανάσταση, το ρίχνω στη μπίζνα κι ότι πιάσω" έχει ξαναπαιχτεί στη χώρα με πολύ πιο ηχηρά και καλοσχεδιασμένα (άρα και μαζικά) αποτελέσματα. Και τόσο οι μεν (της γιαουρτοαναρχίας που θα... ρίξει την κυβέρνηση) όσο και οι δε (της διανόησης) δεν έχουν να προσφέρουν το παραμικρό σε μια χωρα που πέφτει... πέφτει.
Τουλάχιστον ας μην νομίζουν κάτι τύποι σαν κι εμένα που έγραψαν ότι έγραψαν φρικαρισμένοι με το πόσο εύκολα αναζητούν εχθρούς κάποιοι υποκινούμενοι ψυχάκηδες (το όνομα μου μάλιστα βρέθηκε και σε "επαναστατικό" blog ως στρατευμένος με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων) ότι κάνουν και κάτι σπουδαίο. Κάνουν ακριβώς ότι και οι ορδές των ζομποποιημένων επαναστατών της πρεμούρας: μια τρύπα στο νερό.
Στο μεταξύ, οι εκλογές αργούν. Για μια ακόμη φορά, οι δρόμοι (γιατί κάποιοι από εμάς βγαίνουν και στους δρόμους - τι έγινε ρε "αγανακτησμένοι", σας τρόμαξε η βροχή την περασμένη Κυριακή;) μυρίζουν αίμα. Αίμα που θα βάψει, στάνταρ, μονάχα τα χέρια των αναίσθητων που αυτή τη στιγμή μας κυβερνούν.
Και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ήττα όλων. Όποιου το αίμα κι αν χυθεί. Αν το ξεχάσουμε αυτό, η κοινωνία μας αξίζει να αφανιστεί. Δια παντώς.
Οι δρόμοι μυρίζουν αίμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήοι πορείες στην Ελλάδα μοιάζουν με παρέλαση αμνοεριφίων τα οποία βελάζουν με το ρυθμό που τους επιβάλλει ο τσομπάνης τους. Εν μέσω αυτών, βεβαίως, ευρίσκονται και ορισμένοι μεταμφιεσμένοι σε πρόβατα λύκοι, έτοιμοι να ορμήξουν σε οποιοδήποτε μέλος της στάνης ξεφύγει της προκαθορισμένης πορείας και παρεκτραπεί σε πράξεις και λόγια. Ναι, ακόμα και οι υποτιθέμενοι αναρχικοί οι οποίοι δεν υπακούουν κανέναν ντεμέκ, τις συγκεκριμένες μέρες ακολουθούν την προκαθορισμένη από το "νόμο" πορεία και βελάζουν με το ρυθμό της εμπρόστιας ντουντούκας. Θα μπορούσα να μιλήσω για όλους ανεξαιρέτως, το ζητούμενο είναι πως όλοι κατεβαίνουν γιατί τους το επιτρέπει ο νόμος που, περίπου όλοι, αντιμάχονται αλλά στην ουσία όλοι μισιούνται μεταξύ τους. Περιμένουν την ευκαιρία να αρπάξουν την εξουσία και να διαμορφώσουν το μέλλον με βάση τη δικιά τους ιδεολογία, του τσομπάνη δηλαδή καθώς τα πρόβατα έχουν δικαίωμα να βελάζουν μόνο.
Τα πρόβατα και να μυρίσουν αίμα, θα κοιτάξουν μην κινδυνεύσουν τα ίδια και θα φύγουν ακολουθώντας τον τσομπάνη, αυτό έκαναν πάντα.
Ποιο το νόημα αν καταλήξουν παρά ταύτα στο τραπέζι του Πάσχα;
Τα είπες καλύτερα απο μένα βασικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή