H καλή διάθεση είναι μια ευθεία γραμμή. Χωρίς διακυμάνσεις και σκαμπανεβάσματα. Η κακή διάθεση είναι μια χιονόμπαλα που τρέχει και μεγεθύνεται στην κατηφόρα μιας βουνοπλαγιάς σε χιονοδρομικό κέντρο – και όλα αυτά σε σύμπαν cartoon. Ετοιμαζόμουν να γράψω κείμενο για τον Jean Rollin όταν πληροφορήθηκα τον θάνατο του Blake Edwards. Ε, αυτό ήταν. Μπλόκαρα. Λίγο μετά πέθανε και ο Beefheart – όσοι παρακολουθούν το blog ξέρουν ότι τον λάτρευα (και αυτό το χρωστώ στον Γιάννη Οικονομίδη που μου τον «έμαθε»). Και απομακρύνθηκα. Σχεδόν απ’όλα.
Η μπέμπα είναι μεγάλο φάρμακο. Αντί να κάθομαι, αποφάσισα να περνώ τον χρόνο μου σε έναν κοντινό παιδότοπο, μαζί της. Τσουλήθρες, γιγαντιαία lego, παιδικά τραγούδια, χάχανα και τρυφερές αγκαλιές. Δεν είχε νόημα να κάτσω να σκεφτώ αν είμαι καλά ή άσχημα. Απλά ΗΜΟΥΝ. Και μόνο όταν φεύγει αυτή η καταπραϋντική ασημαντότητα συνειδητοποιείς τη σημασία της. Όταν δηλαδή το στομάχι ξαναρχίζει να πρήζεται και οι σκέψεις σχηματίζουν διαδρόμους που κάνουν τον λαβύρινθο του The Shining να μοιάζει με το φουαγιέ του Ιντεάλ.
Τέλος πάντων, συγγνώμη για την απουσία. I'm back on writing mode.
Η μπέμπα είναι μεγάλο φάρμακο. Αντί να κάθομαι, αποφάσισα να περνώ τον χρόνο μου σε έναν κοντινό παιδότοπο, μαζί της. Τσουλήθρες, γιγαντιαία lego, παιδικά τραγούδια, χάχανα και τρυφερές αγκαλιές. Δεν είχε νόημα να κάτσω να σκεφτώ αν είμαι καλά ή άσχημα. Απλά ΗΜΟΥΝ. Και μόνο όταν φεύγει αυτή η καταπραϋντική ασημαντότητα συνειδητοποιείς τη σημασία της. Όταν δηλαδή το στομάχι ξαναρχίζει να πρήζεται και οι σκέψεις σχηματίζουν διαδρόμους που κάνουν τον λαβύρινθο του The Shining να μοιάζει με το φουαγιέ του Ιντεάλ.
Τέλος πάντων, συγγνώμη για την απουσία. I'm back on writing mode.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου