Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Αφιερωμένο σε όσους υποστηρίζουν ότι οι κριτικοί ""τα παίρνουν"".


Νέο:

η κριτική του Τάσου Θεοδωρόπουλου για το υπέροχο
Μια Φορά Κι Ένα Μωρό δεν θα δημοσιευτεί στο
Πρώτο Θέμα αυτής της Κυριακής.
Η γνώμη του για την ταινία
δεν συμπίπτει με αυτή της διευθύνσεως.
Η οποία, νομίζω, είχε κάνει κι ένα πέρασμά από το
αριστουργηματικό Φιλί Της Ζωής.

Λογοκρισία το λένε αυτό.

Αναρωτιέμαι τι σκέπτεται γι αυτό η ΠΕΚΚ κι αν θα κάνει κάτι.
Όπως "έκανε" για τη μήνυση εναντίον του Γιάννη Ζουμπουλάκη (που βεβαίως είχε τη στήριξη του νομικού τμήματος της εφημερίδας του - η μήνυση έγινε μάλλον για να φοβηθούν αυτοί που δεν την έχουν) ή για την απόλυση του Ηλία Φραγκούλη από την Athens Voice....

Αναρωτιέμαι αν ο σκηνοθέτης της ταινίας το γνωρίζει αυτό, και αν λυπάται
(όλοι γράφουν πόσο καλός άνθρωπος είναι).

Επίσης αναρωτιέμαι
αν μια τέτοια ταινία θα κόψει λιγότερα μπιλιέτα αν εγώ,
ο Τάσος, ο Χρήστος, ο Δημήτρης και άλλοι γράψουμε αρνητική κριτική.
Από τη μιά, σκέφτομαι, χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.
Από την άλλη απορώ: για να μας τρέχουν έτσι, μήπως ο λόγος μας έχει κάποια δύναμη;

Συμφωνείτε / διαφωνείτε με αυτά που γράφει ο Τάσος, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να αντιληφθείτε πόσο δύσκολο είναι μερικές φορές να διατηρήσεις την ακεραιότητα της φωνής σου. Σε παλαιότερο έντυπο που έγραφα - θέση στην οποία βρέθηκα μετά από παραίτηση του.. Τάσου Θεοδωρόπουλου πριν από δεκαπέντε χρόνια (θυμάσαι Τάσο την πρώτη μας συνάντηση και την πάρλα μας για τους Laibach ενώ πηγαίναμε να δούμε το Lost Highway σε δημοσιογραφική προβολή στο Studio;) - στο Exodos ντε, τα αστεράκια... πολλαπλασιαζόντουσαν στις ταινίες των φίλων σκηνοθετών της εκάστοτε διευθύνσεως, κι έτσι τσίμπαγε Η Καρδιά Του Κτήνους... τέσσερα αστεράκια και πολλές φορές αναγκάστηκα να... παραιτηθώ για να ξαναπροσληφθώ την επόμενη μέρα ώστε να δω τα κείμενα μου ακέραια.

Πολλοί σε αυτή τη δουλειά έχουμε μια τέτοια ιστορία να αφηγηθούμε. Και φυσικά μερικές φορές, εκτός από κάποιους διευθυντές που παίζουν παιχνίδι δημοσίων σχέσεων πάνω στην πλάτη σου, έχεις να αντιμετωπίσεις κάποιον οργισμένο διανομέα (που απειλεί το διαφημιστικό τμήμα) ή κάποιους σφουγκοκωλάριους του Κέντρου που πρέπει πάση θυσία να προστατέψουν τους κολλητούς τους στήνοντας τη δική τους χυδαία τρομοκρατία εναντίον των συντακτών που τυχαίνει να μην παίζουν παιχνίδια διαδρόμων ή απλά να μην βάζουν τις φιλίες τους πανω απο το λειτούργημα τους
(και μετά τους έφταιγε ο Σέκκερης εκεί στην "ομίχλη").

Αυτό για όλους εκείνους που λένε πως οι κριτικοί "τα παίρνουν".

Μάθετε λοιπόν πως τελικά δεν κάνουμε και τόσο εύκολη δουλειά όσο φαντάζεστε.
Και πως πρέπει να περάσεις από πολλούς εσωτερικούς διαδρόμους
και να φας πολλά σκατά για να παραμείνεις ο εαυτός σου.

Ο Τάσος είναι ένας από αυτούς τους συναδελφους.

Όλοι όσοι κάνουμε αυτή τη δουλειά, πρέπει να δηλώσουμε την αντίθεση μας.
Οτιδήποτε διαφορετικό μου φαντάζει ολοκληρωτικά ακατανόητο.

9 σχόλια:

  1. "Μάθετε λοιπόν πως πρέπει να περάσεις από πολλούς εσωτερικούς διαδρόμους και να φας πολλά σκατά για να παραμείνεις ο εαυτός σου."

    Μεγάλη και αληθινή κουβέντα, φίλε. Κι αν τα καταφέρεις να μείνεις πιστός στον εαυτό σου, φαντάζομαι πως είναι τεράστια η ηδονή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι φιλε. Μπορει να ειναι για οσους το κανουν για να επιβραβευουν τους εαυτους τους, γιανα κερδιζει το ΕΓΩ πόντους - τι γινεται ομως με αυτους που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν εχουν επιλογή; Που είναι έτσι η κοψιά τους βρε αδελφέ.

    Μερικες φορες δε νιωθεις ηδονη. Νιωθεις και λιγο σα μαλακας. Λυπαμαι που το γραφω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πρεπει να συμφωνήσω μαζί σου, αλλά αυτή είναι η μιά μεριά...Μια μέρα, μία μέρα, αν το θέλει ο Θεός, θα μιλήσω κι εγώ για να πώ πόσα σκάτα πρέπει να φάει ένας ανεξάρτητος διανομέας, από κριτικούς, για να παραμείνει ο ευατός του...
    και τότε άμα θές γελάμε ή αν θες κλαίμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βασο μου, έχεις "πάθει" από τους μεν, έχω πάθει από τους "δε"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και στο φινάλε, το θέμα δεν είναι ούτε τι αντιμετωπίζουν οι κριτικοί, ούτε τι αντιμετωπίζουν οι μικροί διανομείς: Η ΠΕΚΚ δεν υπερασπίζεται κανένα μέλος της, απλώς παρατηρεί και που και που βγάζει έτσι μια ανακοίνωση και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Οι διανομείς βγάζουν 2309 ταινίες την εβδομάδα, η μιά πάνω από την άλλη, και όλες μαζί πνίγονται. Παραμένει εντυπωσιακό το ότι κανείς δεν βλέπει την δυσλειτουργία που προκαλεί αυτή ακριβώς η απουσία ενότητας και των μεν, και των δε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν μου κάνει καμια εντύπωση… να υποθέσω ότι τους τα χώνει ; επίσης καμια εντύπωση… Γιατί δεν αντιδρά όμως ο ίδιος ;;; καλημέρα Kulturosupa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι κακοί κριτικοί, οι αδαείς, οι παντοιοτρόπως μεροληπτικοί, οι τζάμπα μάγκες και οι υποκούλτουροι κανιβαλιστές, συμπούρμπουλοι δηλαδή εκείνοι που ευθύνονται για την φουλαριστή έκπτωση της λειτουργίας (κι έπειτα και του επαγγέλματος) του κριτικού κινηματογράφου, θα 'πρεπε να μην βρίσκουν δουλειά ούτε για καντηλανάμμα.
    Στα είκοσι χρόνια που νταραβερίζομαι το χώρο, τους έχω δει να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της κατάντιας. Φταίνε πρώτοι ακόμα και για την ύπαρξη εργοδοτών που, δυνητικά, θα τους απολύσουν.

    (Εντούτοις, στον υγιή συνδικαλισμό - δηλαδή την αλληλεγγύη - που θέλω να πιστεύω πως πρεσβεύεις εδώ, συμπαρίσταμαι.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Φταίνε πρώτοι ακόμα και για την ύπαρξη εργοδοτών που, δυνητικά, θα τους απολύσουν."

    Nαι, εδω δεν μπορω παρα να συμφωνησω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ρεαλιστικά, όντως μπορεί να νιώθεις και λίγο μαλάκας κάποιες φορές, αλλά για όσους νιώθουν λίγο πιο ιδεαλιστές, φαντάζομαι πως υπερισχύει ηδονή.

    Ελπίζω κάποτε να μάθουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αυτά, λέει, σας άρεσαν:

Ετικέτες