Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Για τη Λουκία.



Μέσα στη μικρή ζωή που της έλαχε, η Λουκία έστησε δυο κινηματογραφικά Φεστιβάλ, γύρισε πάμπολλα ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας (ενίοτε φέρνοντας και τον κόσμο στις αίθουσες για να δει μια "ελληνική, καλλιτεχνική ταινία", άθλος που δεν έχει επαναλάβει έκτοτε έλληνας σκηνοθέτης) και έστησε μέχρι και χώρο για stand up comedy στα Εξάρχεια...

Με τους αποχαιρετισμούς, κι ας λέει το αντίθετο ο Ηλίας, δεν τα πάω καλά. Βγαίνουν πάντα με κόπο, γιατί νιώθω την ανάγκη να τους γράψω μόνο όταν η απώλεια με αγγίζει. Με πήραν τηλέφωνο από την εφημερίδα να με ενημερώσουν μόλις λίγα λεπτά μετά το θάνατο της Λουκίας και σχεδόν αμέσως το έγραψα στο status μου, για να ενημερώσω τους κοινούς μας φίλους. Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, γέμισε ο διαδικτυακός τόπος με έτοιμες νεκρολογίες.

Σκληρός κόσμος, πολύ σκληρός για τη Λουκία που τελικά τον άφησε σε ηλικία μόλις 50 ετών. Πριν από ενάμιση χρόνο είχε μάθει για τον όγκο στο κεφάλι που την τυραννούσε, και τον είχε παρομοιάσει με ροζ συννεφάκι. Και όλοι ελπίζαμε σε ένα θαύμα. Τελευταία φορά μιλήσαμε στο τηλέφωνο πριν κάποιο καιρό. Και αντί να μιλήσουμε για την υγεία της… μιλήσαμε για σινεμά. Για το φεστιβάλ της Ταορμίνα, για τα δικά της, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τη… χρηματοδότηση, για τις ταινίες που ήθελε να φέρει, για τα προβλήματα στη δουλειά μου… Κουβέντα για την υγεία της. «Όλα καλά Άκη μου, υπάρχει φως».

«Φως» μέσα στην Λουκία υπήρχε μέχρι το τέλος. Αυτό ήταν το μόνο θαύμα.

Ειλικρινά, η δράση αυτής της γυναίκας δεν χωράει ούτε σε ένα ολόκληρο site: αφού σπούδασε Ιστορία της Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στο Κολλέγιο Τεχνών Ντάρντινγκτον, στην Αγγλία, η Λουκία εργάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο και στο υπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων για να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1982 όπου και ίδρυσε την Orama. Εκεί θα σκαρώσει θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές, και θα ολοκληρώσει τέσσερις ταινίες μυθοπλασίας, δέκα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και 21 φιλμ μικρού μήκους. Άπειρα και τα ντοκιμαντέρ που γύρισε για την Ελληνική, την Βρετανική, την Ιταλική, τη Γαλλική και τη Γερμανική τηλεόραση, είτε ως σκηνοθέτης είτε ως παραγωγός.

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, εξέδωσε την εξής ανακοίνωση: «ήταν ένας άνθρωπος που δεν εφησύχαζε ποτέ. Πολυπράγμων, αεικίνητη, ήταν απ’ τις πλέον ανήσυχες και δημιουργικές φωνές του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Υπηρέτησε το σινεμά, με αγάπη, τόσο ως σκηνοθέτις, όσο και ως δημιουργός φεστιβάλ, χαράζοντας μια πορεία δραστήρια που διακόπηκε βίαια. Θα τη θυμόμαστε πάντα με την ενέργεια και το χαμόγελο που την έκαναν ξεχωριστή». Η κηδεία της θα γίνει τη Παρασκευή στις 12.00 στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους, στα Ιλίσια. Πριν «φύγει» ζήτησε να μη σταλούν λουλούδια αλλά να γίνουν δωρεές στο "Σύλλογο Φίλων Περιθαλπομένων Νοσοκομείου Η ΣΩΤΗΡΙΑ".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αυτά, λέει, σας άρεσαν:

Ετικέτες